* เที่ยวตลาดสามชุก ตอน 2 ครั้งนี้แบบมีสีสัน (Part II Colorful)

คราวนี้ลองตามมาดูภาคมีสีสัน ไม่ต้องย้อนยุคมากนักก็แล้วกันนะค่ะ

ป้ายตลาดร้อยปี ..


ของเล่นสังกะสี แต่ราคาเซรามิค.. อยากได้จังอ่ะ


อันนี้ไม่เคยเล่น แต่เค้าเรียกว่า "เรือป๊อกแป๊ก" จุดเทียนไว้ แล้วเรือจะเริ่มซิ่ง 120 บาท แพงมั้ย



ร้านนี้คงเป็นเหมือน supermarket เมื่อก่อนนี้ปี แต่ร้านเค้าสวยดีนะ


แม่ค้าแต่งตัวสวย


ขนมก็หน้ากินมั้ยค่ะ มีที่นี่ที่เดียว "ขนมปลาโบราณ"


สาเกเชื่อม น่ากิน สีสวยเชียว


แค่ชิมทุกร้านก็อิ่มแล้วมั้งเนี่ย..


สารพันของเชื่อม umm.. yummy


ร้านนาฬิกา


อยากกินบัวลอยจัง


อะไรอยู่ในใบบัวเอ่ย


เฉลย..ข้าวห่อใบบัวที่ไปขอเค้าถ่ายมา..หุหุหุ


เป็ดๆ ไก่ๆ


คุณพี่หนวดผมยาว กับทองหยอด และ กรรมวิธีทำโบราณ แหะ แหะ เก๊กท่าให้ถ่าย แล้วหันมาแซว ค่าถ่าย 20 คร้าบบบ



หมีกรอบ ...อุ๊บ..หมี่กรอบ



ผลไม้ รอปั่น


สารพันกระเป๋าสาน


บ้านโค้ก แหล่งรวบรวมทุกอย่างที่เกี่ยวกับโค้ก..อันนี้เก็บค่าเสียประตูค่า



โรงแรมอุดมสุข ที่วันนี้ไม่ได้ให้บริการแล้ว แต่เก็บไว้ให้ดูฟรี ใจดีจัง



บ้านขุนจำนงจีนารักษ์ เหมือนเป็นพิพิธภัณฑ์เกี่ยวกับชุมชนสามชุก


มุมเหงาในบ้าน


โทรทัศน์สมัยก่อน


มีหูหิ้วด้วยนะเนี่ย



ตู้เย็นน้ำมันก๊าด ยี่ห้อ Electrolux...แม่บอกว่าทันใช้แบบนี้ตอนเด็กๆ



อีกมุมริมบันได



ร้านของเล่นมาอีกแล้ว



สีสวยมั้ยค่ะ แค่เห็นสีก้อสนุกแล้ว



ท่านเปา..ผงซักฝอกที่ตอนนั้นซองละ 1 บาท



สมุดดารา...อันนี้เป็นสมุดจดธรรมดาหรือเปล่าน้อ



เครื่องหยอดเหรียญ...เอาไข่ออกมา แล้วลุ้น เป็นไรน้า...แหวะ ลูกอมอีกแล้ว....ตอนเด็กๆ ซนจนได้เรื่อง นิ้วติดเอาออกไม่ได้ แหะ แหะ



น้ำเต้าปูปลา ที่เป็นต้นเหตุให้ครูตีตอนเด็ก แง แง หนูไม่ได้เล่น หนูจัดจำหน่ายเฉยๆค่า



ตุ๊กตากระดาษ...น้องเลือกเร้ว...พี่รอต่อคิว



ป้ายประท้วง supermart สมัยใหม่..ที่เห็นเป็นระยะ น่าเสียดายถ้าตลาดแห่งนี้จะหายไปในกระแสทุนนิยม